Old Songs
| Chemisch Lymerick
Chemisch Phaest 1966 Wil iedere dag destilleren Ik zag hem vandaag Met zijn koeler omlaag Een litertje vocht produceren Refrein: Ik heb parathion in mijn ome En arseen in mijn tante gedaan De reactie die daaruit moest komen Trok mij chemotactisch aan! In de ethylcarbonade Want die stond op het menu Zat ook methylorangeade Oom vond dat zo’n fijne jus Tante deed de derivaten Met haar derivatenkwast ’t Leven heeft zij daar gelaten Bij de blauw-azuren kast. Oom nam nog een laatste hapje Van de elektrodekool Daarin zat bij wijz’ van grapje Pittig scheutje vitriool. In zijn dooie naftaleentje Na het fijn benzidiner Nam hij nog een caroteentje En ging toen met tante mee. ‘k Vluchtte naar de hydrozolder Waar ik zeer snel werd ontdekt. Ik deed raar, sprak pinacolder Dat had geen Tindall-effect. Want een slimme psychiater Had snel door, dat ik hem bedroog. En hetzelfde had wat later Ook een psychonatronloog. In m’n Clarkcel zit ik even Voor ik weet niet hoeveel jaar. Ik kreeg celstraf voor het leven, Want ik was ontoerekenbaar. Wie z’n vader wil vermoorden Ooms of zussen of een zoon, Luister naar mijn wijze woorden Carboon komt om zijn loon. melodie: Pretty lips are made for kissing Met je Berlijns blauwe ogen; ’t Rosenmundje telt voor drie In aangeslagen toestand raak ik wel niet zo snel Maar ‘k wordt energetisch instabiel als ‘k weer bij jou aanbel Malanchietgroen is haar jurkje Malanchietgroen is haar hoed Malanchietgroen is de kleur Die het het beste doet Jij bent thermodynamisch Maakt mij zo heet’rogeen En daarom vind ik jou steeds weer Een thiofenomeen Ik laat met niet gauw ontnucht’ren ook al ben ‘k een chemosnob Want een alcohol transfusie brengt me er zo weer bovenop Jij lijkt wel tetra-edrisch, bent zo vluchtig als propaan Maar krijg ik van jou een osazoen, maak ik voor jou ruim baan Malanchietgroen is haar hoed Malanchietgroen is de kleur Die het het beste doet Jij bent thermodynamisch Maakt mij zo heet’rogeen En daarom vind ik jou steeds weer Een thiofenomeen melodie: mijn ideaal “En wegens grote wantoestand” Zo leest men later in de krant “is er een groot tekort aan zand Er zijn geen rozen meer in ’t land” Ik raad u aan, heeft u verstand Gaat u dan snel naar ’t witte strand En laad een kruiwagen met zand En neem wat helmgras in uw hand Verdedig ze met hand en tand, dan is uw graf extravagant…. melodie: een stekkie van de fuchsia Wil u een slokkie van de alcohol Lus’ u een mokkie, een mokkie, een mokkie Lus’ u een mokkie vol met alcohol Ik weet niet of u het al kent ’t Is zesennegentig procent Je slaat meteen compleet op hol Na één zo’n slokkie alcohol Ik schenk een slokkie, een slokkie, een slokkie En als ik ’s avonds langs mijn vrienden hol Dan breng ik overal gelal Ik schenk een slokkie van de al- Ik schenk een slokkie van de alcohol Van de al-al-alcohol Iedereen in de stad Heeft al een slokkei van de alcohol gehad Meneer van Embdt Ongeremd Heeft al zesenveertig slokkies weggeplempt Wil u een slokkie, een slokkie, een slokkie Wil u een slokkie van de alcohol Lus’ u een mokkie, een mokkie, een mokkie Lus’ u een mokkie vol met alcohol Hij komt direct – het is geen grap – Pro Analyse van het lab Per hele liter, ’t is iets fijns Je hebt nooit last met de accijns Dus geef ‘k een slokkie, een slokkie, een slokkie En als ik ’s avonds langs mijn vrienden hol Dan breng ik overal gelal Ik schenk een slokkie van de al- Ik schenk een slokkie van de alcohol Van de al-al-alcohol Geen huis in de straat Waar niet een slokkie door het keelgat gaat Meneer van Praag Uit Den Haag Zit met al die slokkies danig in zijn maag Wil u een slokkie, een slokkie, een slokkie Wil u een slokkie van de alcohol Lus’ u een mokkie, een mokkie, een mokkie Lus’ u een mokkie vol met alcohol Ik weet niet of u het al kent ’t Is zesennegentig procent Je slaat meteen compleet op hol Na één zo’n slokkie alcohol Ik schenk een slokkie, een slokkie, een slokkie En als ik ’s avonds langs mijn vrienden hol Dan breng ik overal gelal Ik schenk een slokkie van de al- Ik schenk een slokkie van de alcohol Van de al-al-alcohol |
Chemiecomplex
Chemisch Phaest, 27 november 1964 ’t Oud chemisch zinbeeld van ’t verleden. ’t Mag niet meer zijn ’t Lab wordt te klein Praecandidaat wordt er gemeden. ’t Is mooi geweest; in Endegeest Is het Chemiecomplex verrezen. Kom nu en fiets, Want in de velden Werken wij nu, Wij chemiehelden. Neem toch uw brood mee en uw thee Schafttijd van een tot kwart voor twee. (melodie: Personality) U zit toch ook in een subdispuut Zo’n echt chemisch subdispuut Zo’n steengoed subdispuut Zo’n heel fijn subdispuut Zo’n dolgezellig subdispuut Zo’n intellectual subdispuut U weet dat u niet zonder kunt Want wie zou willen missen Dat ongedwongen samenzijn Want wie zou willen missen ’t Advies van een rijper brein Io Flectamus die pretendeert Heel populair te zijn Zoekt u echter intellect Moet u ergens anders zijn Kent u onze benjamin Die vanaf de oprichting Zich permitteren kan een Farce te zijn Ga nu snel hospiteren Bij Quinta, Kweetal, Chemophop Maar ga het niet proberen Bij Athomoi: dat wordt een flop O, ga toch ook in een subdispuut Zo’n echt chemisch subdispuut Zo’n steengoed subdispuut Zo’n heel fijn subdispuut Zo’n dolgezellig subdispuut Zo’n intellectual subdispuut U weet dat u niet zonder kunt Want wie zou willen missen Dat ongedwongen samenzijn Want wie zou willen missen De zoutjes en de wijn melodie: Spiegelbeeld Titratie, vertel eens even Voor ik ’t helemaal vertik Wanneer komt die laatste druppel ’t is een heerlijk ogenblik Nu nog één voor de duplo En dan de laatste keer Nee, m’n eerste titratie, die doe ik niet meer Koor: niet mee-ee-eer Titratie, ik kan je haten Want je geeft geen druppel terug Word toch eindelijk een kleurloos Anders mats ik even vlug Ik vergat d’indicator in de vloeistof te doen Mevrouw Alban ziet alles, wat was ik nog groen Koor: nog groe-oe-oen melodie: I got the sun in the morning Ik ga werken, ik heb geen tijd ‘k zat al veel te lang in de sociëteit Al die ijverige chemici, die zijn zo duf Ze lopen elke dag college en ze werken zich suf Ik wil slapen, ik heb maf En mijn uitgewerkt dictaat is nog niet af Al die ijverige chemici, die zijn toch zo sloom Ze zijn serieus en leven in een atomaire droom Een Chemisch Feest? ’t Is ongehoord M’n ingedeelde werkdag wordt erdoor verstoord Al die ijverige chemici, die zijn veel te droog Ze willen later promoveren als chemioloog Voor wie dit overleeft (melodie: my grandfathers clock) Als student ben je “in” met een gammele fiets Zonder stuur, zonder zadel, zonder frame Je bent toch wel in tel Zonder rem, zonder bel Maar…. Wél met een lustrumembleem Je gaat naar het station, met een onverschillig air Ploft je fiets ergens neer, echt gewild populair (niet op slot, dat is tegenover gappers niet fair) En na ’t weekend ben je stomverwonderd Want alles staat er nog, je fiets slechts uitgezonderd Een zebrapad, dat ben je niet gewend Voetgangers, pas op, hier komt: mijnheer Student Je vind het “in”, dat echt studentikoze Maar wat wenst ge op uw graf, anjers of rozen? Jan de matser melodie: Jack the knife Als de opbrengst weer te klein is Of de afwijking te groot Dan tijgt hij weer aan den arbeid Jan de Matser, uw lotgenoot Hij schrijft vellen vol getallen Hij telt op, trekt af en deelt Tot hij eind’lijk heeft gevonden Wat er aan de meting scheelt Corrigeert dan ongemerkt In zijn practicumjournaal En krijgt zo een juiste uitkomst Tot de laatste decimaal Destillatie en titratie Sublimatie en dies meer Met een opbrengst in procenten Van zo’n honderd of nog meer Assistenten die niets merken Van de matserij van Jan Roemen luid het zuiver werk En de ijver van zo’n man Trekt dus lering uit dit voorbeeld Bent u slordig, lui of traag Gaat te rade bij uw vrindje Jan de Matser helpt u graag! |